Nou, onnodig… dat hangt er maar vanaf wie je het vraagt.

In het vrouwenbrein is namelijk álles met álles verbonden. Alsof er een gigantisch spinnenweb ligt waarin emoties, herinneringen, geuren, kleuren én de naam van die ene collega die altijd net iets te veel parfum draagt allemaal samenkomen in één verhaal. Voor haar is het geen zijpad, het is de context. Het gevoel. De beleving.

Het mannenbrein? Dat werkt anders. Daar lopen de snelwegen van A naar B. Efficiënt, doelgericht, zonder afslag naar “de geur in de hal” of “de blik van de kassière”. Taal is daar vooral praktisch: feiten uitwisselen, punt.

Daarom voelt een verhaal vol details voor een man al snel als een puzzel met duizend stukjes terwijl hij dacht dat het een IKEA-handleiding zou zijn.

Maar vergis je niet: die details zíjn belangrijk voor haar. Ze kleuren het verhaal in. Ze maken het levendig. En soms… is het delen van het verhaal minstens zo belangrijk als de uitkomst ervan.

Dus, de volgende keer dat je denkt: “Wat doet dit er nou toe?”
Probeer dan te luisteren naar de verbindingen, niet alleen naar de kern.
Want in haar brein is de weg net zo belangrijk als de bestemming.

En dat is precies het soort breinfeitje dat wekelijks in onze digitale scheurkalender verschijnt.