Daar staan jullie dan, op zoek naar een parkeerplek in een drukke stad. En eindelijk: daar is er één! Plek zat. Gewoon even achteruit inparkeren. Toch?

Maar zodra ze haar handen aan het stuur legt, verandert de sfeer in de auto. Ze draait haar hoofd, probeert de spiegels te checken, maar… waarom staat die paal daar ineens? En hoe kan die stoeprand zo dichtbij zijn?!

Jij zit ernaast en weet niet of je moet ingrijpen of stil moet blijven. Je hebt het vermoeden dat elk advies je leven kan verkorten. Ze zet de auto in de achteruit, stopt weer, kijkt nog eens en zucht. “Deze auto is gewoon te groot voor dit vak.” Ondertussen is het verkeer achter jullie ongeduldig en overweeg jij spontaan om een abonnement op het openbaar vervoer te nemen.

Herkenbaar? Misschien ben je het zelf, misschien is het je partner. Maar wat maakt achteruit inparkeren voor veel vrouwen zo’n uitdaging?