Dus… waarom vallen sommige vrouwen toch steeds weer voor die foute mannen?

Het zit zo: veel vrouwen dragen – vaak onbewust – het Florence Nightingale-syndroom met zich mee. Een sterke behoefte om te helpen, te zorgen, te redden. En laat die foute man nou nét iemand zijn die een beetje redding lijkt te kunnen gebruiken. Hij is stoer, een tikkeltje ongrijpbaar, misschien zelfs een beetje beschadigd… en daarmee onweerstaanbaar intrigerend.

Maar er speelt meer mee: dat ruwe randje? Dat geeft ook een soort veilige spanning. Een vonk die voelt als avontuur. En interessant genoeg laten studies zien dat vrouwen op een andere manier intimiteit ervaren met zo’n ‘bad boy’ dan met een man die ze wél zouden zien als ideale vader van hun kinderen.

Kortom: het is geen domme keuze, het is breinlogica. Een mix van instinct, zorgdrang en een beetje spanning. Fascinerend, toch?