Naast de grote lijnen van dit traject zijn er talloze kleine kwaaltjes die er gewoon bij horen, en die ik niet altijd benoem.

Niet omdat ze er niet mogen zijn, maar omdat het er zó veel zijn dat ik anders een wekelijkse encyclopedie zou moeten uitbrengen.

Vandaag is zo’n dag waarop één van die bijwerkingen zich duidelijk laat zien en voelen: neuropathie. Een prachtig woord voor iets wat helemaal niet zo prachtig voelt.

Chemotherapie pakt snel delende cellen aan. Dat is precies de bedoeling. Alleen… zenuwcellen vallen óók onder die categorie. Dus worden die net zo hard meegenomen in de strijd.

Misschien is men over een paar decennia zover dat chemo kan kiezen tussen “goed delend” en “slecht delend”. Maar nu nog niet.

Dus moeten we de nadelen bij de voordelen nemen. Omdat die voordelen er ook zeker tegenop wegen.

En zo komt het dat ik vandaag letterlijk op wolkjes loop.

Niet romantisch.
Niet dromerig.

Gewoon… omdat ik mijn grote tenen nauwelijks voel.

Een soort kussentjes onder mijn voeten die er niet zijn. Het is de eerste keer dat ik het écht in mijn voeten merk.

In mijn handen begon het bij kuur één met mijn wijsvingers.

Nu, na de vierde kuur, doen bijna al mijn vingers mee. Behalve mijn pinken, die zich tot nu toe dapper verzetten en nog volledig aanwezig zijn. Ik moet dus oppassen dat ik iets goed vastpak om het niet uit mijn handen te laten vallen, de juiste druk geef wanneer ik iets vasthoud, en kíj́ken wanneer ik een berichtje typ, want ik tik geregeld naast de toetsen. 

En lopen doe ik dus op wolkjes, waarbij ik goed moet kijken waar ik mijn voeten neerzet.

Balans zoeken, stapje voor stapje, bijna alsof ik een nieuwe manier van lopen aan het leren ben. Ik wandel als een maanmannetje die niet precies weet waar de bodem is.

Het hoort erbij, zeggen ze.

En dat is zo. Maar soms is het ook gewoon… gek.

En ondanks dat, blijft het bijzonder om te merken hoe mijn lichaam én brein zich steeds opnieuw aanpassen aan wat er gebeurt.

Wolkjes of niet … ik blijf vooruit lopen. En waar ik kan dansen, doe ik dat ook t liefst!