Via kanker.nl belandde ik vorige week bij het profiel van Eefje*.

We reizen volgens hetzelfde spoorboekje, alleen ligt zij één rit voor.

Ook zij kreeg maandag haar chemo, haar tweede, mijn eerste. We wisten van elkaar dat we allebei in het ziekenhuis waren, ik op de 12e verdieping en zij beneden. Onbekend en toch vreemd vertrouwd.

Ze heeft dezelfde operatie gehad, wordt door dezelfde artsen begeleid en volgt precies dezelfde behandeling. En toch loopt ze haar eigen spoorboekje, met haar eigen ritme en momenten.

De synchroniciteit voelt bijzonder: alsof we ieder ons eigen traject lopen, maar toch samen door hetzelfde ritme worden gedragen.

En hoewel we elkaar nog nooit in het echt hebben ontmoet, is er niet alleen een duidelijke kanker-klik, maar ook meteen een persoonlijke.

Eefje is lekker gek, creatief, positief en heerlijk direct. Daar hou ik van.
Wanneer je onze foto’s ziet met de korte koppies, lijkt ze wel mijn jongere zusje.

We zijn nieuwsgierig naar elkaar en laten tegelijkertijd ruimte voor ieders eigen pad. Dat voelt als het allerbelangrijkste: verbonden zijn, maar vrij genoeg om helemaal je eigen weg te gaan.

Ik schreef eerder al over dankbaarheid, en dat voel ik hier opnieuw.
Normaal zou ik niet zo snel contact zoeken via een forum, maar nu had ik daar geen moment twijfel over. En daar ben ik zó dankbaar voor.

De afgelopen dagen waren voor ons allebei pittig. En dan is ongegeneerd even klagen over die kut-kanker gewoon even heel erg lekker.

Intussen blijf ik maar horen hoe goed ik eruitzie.
En weet je? Het klopt. Dat zie ik zelf ook.

Mijn ogen stralen, mijn huid doet vrolijk mee en mijn energie is, ondanks dat het in golfjes komt en gaat, bij momenten opvallend levendig.
Het voelt soms bijna paradoxaal: ik ben midden in een behandeling voor kanker en toch oog ik gezond, krachtig, zelfs sprankelend.

Misschien komt het door de rust die ik mezelf gun. Door het gezonde eten, de wandelingen, de liefdevolle mensen om me heen. Door het niet-moeten, het nemen van hoe-het-komt. Ik
Of misschien simpelweg omdat ik me, ondanks de uitdaging, goed vóél.

Wat het ook is: ik neem het compliment graag aan.
Want ja, ik zie er goed uit. En dat mag gezien worden. 😜

*forumnaam