(Komt mijn klassieke opleiding toch nog van pas 😉)

Het is zover. Onderweg naar de eerste chemo.
Een moment waar wekenlang naartoe is geleefd, voorbereid, en het klinkt misschien gek, ik heb er bijna zin in.

Vandaag is mijn haar eraf gegaan. Yoni maakte eerst allemaal kleine staartjes, en samen met Gerben hebben ze die afgeknipt en daarna mijn hoofd geschoren. Nu heb ik een glad bolletje met drie millimeter stekeltjes. En eerlijk? Ik ben er best blij mee.

Maandag 8 september stap ik op de trein.

Iedere drie weken een nieuwe rit, zes keer op rij. Daarna vijf weken lang elke dag naar de bestraling.
Het station kennen we inmiddels, het perron is

De trein van gisteren hield zich aan zijn eigen spoorboekje

Het was er eentje die we amper konden bijhouden. Alsof we steeds op het perron zaten te wachten en dan ineens moesten rennen om er nog net op te springen.

Vandaag waren we bij de professor op consult. Volgende week volgt de intake voor radiotherapie en chemotherapie. Het zal al snel beginnen, waarschijnlijk binnen 2 à 3 weken vanaf nu.